• Czaplicki –Kościan 10.04.1901-31.03.1905
• Olejniczak - Września 1.04.1905-30.09.1905
• Kozłowicz – Inowrocław 1.10.1905-30.09.1906
• Stobiecki - Ostrów Wlkp. 1.10.1906-31.03.1907
• Czerkanowski – Ostrzeszów 1.04.1907-30.08.1907
• Schmidt - Września 1.10.1907-31.03.1909
• Jabłoński - Krotoszyn 1.04.1909-1.10.1910
• Rittwegat - Toruń 1.12.1910-1.05.1911
• Kurapkat – Wschowa 1.06.1911 do stycznia 1919

Podczas pobytu w Wschowie , służba w wojsku od listopada 1915 do czerwca 1917- specjalność sanitariusz lazaretowy przy 47 Ziemskim Regimencie Piechoty we Wschowie.

Dnia 7 stycznia 1919 roku aresztowany za działalność w strukturach polskich organizacji niepodległościowych – 7 miesięcy internowany w Zgorzelicach i Żaganiu. W styczniu 1920 jeszcze przed odzyskaniem niepodległości kupił w Lesznie sklep sprzętów kuchennych i domowych . Ślub z Józefą Sobańską z Jutrosina miał miejsce 19 września 1921 roku. W 1922 roku kupił od Alfreda Streckera sklep żelazny działający od 1889 roku. Stanisław Voelkel był działaczem wielu organizacji:

Zrzeszenie Kupców w Lesznie, Związek Towarzystw Kupieckich w Poznaniu, Wielkopolski Związek Chrześcijańskich Zakładów Kupieckich, Koło Towarzyskie w Lesznie, Kurkowe Bractwo Strzeleckie, Towarzystwo Gimnastyczne SOKÓŁ, Sodalicja Mariańska – Męska i Towarzystwo Powstańców i Wojaków. Znamienne liczby – Stanisław Voelkel miał 5 lat jak zmarł mu ojciec , w wieku 15 lat poszedł do pracy. W 25 roku życia zamieszkał we Wschowie a po osiągnięciu stabilizacji życiowej w 35 roku życia ożenił się z Józefą z którą miał pięcioro dzieci z których troje osiągnęło dorosłe życie. 

W Kobylinie był 15 lat , we Wschowie 8 lat , w Lesznie 56 lat z wyłączeniem lat wysiedlenia do Tarnowa w czasie drugiej wojny światowej. 

Kiedy umierał 8 lutego 1976 roku brakowało mu 7 dni do „dziewięćdziesiątki „. Odszedł napracowany i dumny z tego co w życiu osiągnął. Do ostatnich dni życia nie mógł się pogodzić z bezpardonową grabieżą obywateli polskich ,która nastąpiła w latach 50-tych XX wieku , aby utrzymać niewydolny gospodarczo ustrój. Pozbawiono go firmy, godności bycia właścicielem kamienic i odsunięto z głównego nurtu życia miasta, które pokochał. Umarł otoczony rodziną, szacunkiem bliskich oraz z nadzieją że przyjdą normalne czasy. Ja wnuk, jeszcze tego nie doczekałem.